Wszystkie myśli skupiają się na jednym. Ile jeszcze do końca. Podliczam każdą minutę. Na co ją przeznaczę. Ile razy będę musiała ją pomnożyć. Ten tydzień miał tyle minut, że chwilami wydawało mi się, że nigdy się już z niego nie wydostanę. Chyba mi się uda. Jutro zrobię to, do czego się zobowiązałam. W sobotę trochę się rozerwę. W końcu. Tak myślę. Przyszły tydzień to będzie taka mieszanka wszystkiego. Ostatnie lekcje, ostatnie oceny, ostatnie spotkania. I w końcu trochę odbuduję siły. Wszyscy jesteśmy zmęczeni.

Mgła. Nie widać kompletnie nic. W mojej głowie też często mam taką mgłę. W tym momencie na przykład. Nie wiem dlaczego niektórych ludzi traktuję z tak dużym dystansem. "Tylko Ty jesteś taka trudna?". Ja nie jestem trudna. Po prostu nie lubię marnowania czasu na bezsensowne rozmowy z ludźmi, których zdanie mnie za bardzo nie obchodzi. Mam za dużo wad. Jestem ich świadoma. Może podświadomie rozkazuję ludziom uczyć się ze mną rozmawiać? Albo nie podświadomie. Sama siebie czasami nie ogarniam. 

Czy Mary ma teraz uśmiech na twarzy?

No jasne!

Pamiętacie Olę z wakacji?