Przepatrzyłam w tym tygodniu kilka blogów. Sezonowe posty. Znów. Szkoła. Szkoła. Wow, serio? Kupiłaś sobie nowe zeszyty? Długopisy? Fascynujące, mów dalej..

Wredna Alex :D 

Przepraszam, ale no nie mogę... powiedzcie mi szczerze. Interesuje was czy w tym roku mam zielony czy żółty zeszyt do polskiego? Jak interesuje to piszcie, chętnie zrobię wam zdjęcia. 

Fajną sprawą są też "postanowienia na ten rok szkolny", o których i tak za miesiąc zapomnimy. No chyba, że ktoś jest naprawdę uparty i zawzięty. Szczerze mówiąc to nie podchodzę do tego wszystkiego aż tak emocjonalnie. To znaczy.. bardziej myślę o tym jaką będziemy klasą, jak poradzę sobie w nowym otoczeniu i tak dalej. Idę do nowej szkoły, więc to chyba normalne. Ale kurcze, jakoś będzie! 10 miesięcy zleci, znów wakacje i następny rok szkolny. Może po prostu jestem za stara, żeby aż tak przejmować się szkolnymi zakupami i planowaniem wszystkiego?

Czy chcę do szkoły? Normalne, że trzeba do niej chodzić. Nie ma, że boli. Idziemy i już. A potem na wakacjach narzekamy, że nuda. 

U mnie wszystko w porządku, dziękuję.

A, no właśnie. Dzięki za życzenia :)

Dobra, to taka notka na koniec wakacji. Nie będę robić żadnego podsumowania ostatnich dwóch miesięcy. Wystarczy to, co napisałam poprzednio. W tym tygodniu trochę ogarnęłam te szkolne sprawy, no bo jednak coś trzeba było zrobić. Bilet miesięczny już sobie leży. Muszę jeszcze tylko zastanowić się co ubrać na rozpoczęcie. Jakoś się w tej szkole trzeba zaprezentować :) I bierzemy się za odchudzanie. Tym razem już serio :D W zeszłą jesień schudłam 6kg, teraz trzeba wynik pobić. Będzie fajnie, nie?

Ponad dwa tygodnie bez słowa, aż mam wyrzuty sumienia. Powinnam była napisać już w poniedziałek. Ale z drugiej strony nie chciałam tego napisać tak na odwal się. Przygotowałam zdjęcia i ułożyłam sobie wszystko w głowie. 

Dwa dni temu przyleciałam z Londynu, w którym spędziłam tylko, albo aż tydzień. Ale wróćmy do początku. Zaczęło się od całodniowej podróży do Bournemouth. Nadmorskie angielskie miasto. Na kąpanie w morzu było trochę za zimno, ale i tak musiałam się "zanurzyć". Tylko do połowy, ale dobre i to. Nieważne, że w mokrych dżinsach chodziłam później po sklepach. W jeden dzień poszłam z siostrą na hmm.. przedstawienie będące połączeniem akrobatyki, baletu, opery i jeszcze pewnie wielu innych dziedzin sztuki. Było podzielone na dwie części. Pierwsza z nich przedstawiała 4 żywioły, druga opowiadała o walce o perłę. Niektóre momenty były naprawdę dobre. W sumie im bliżej końca, tym ciekawiej. Ale coś sie za dużo o tym  rozpisałam. Najlepszy był ostatni dzień. Poszłyśmy na molo. Koncert, tańce a na końcu fajerwerki nad wodą. Tłum ludzi na plaży i migające ognie. Tak, to było dobre. Następnego dnia już byłyśmy w Londynie. Przemilczmy to, że moja mała siostra zamiast spać obok mnie, spała na mnie. No nieważne. Zakupy. Codzienność. Poza dwoma dniami. Wycieczka do Legolandu jest jednym z nich. Wszędzie Lego. Wszędzie. Pełno karuzeli, kolejek i tak dalej. Cały dzień chodzenia i stania w kolejkach. Ale warto było. Nie zgadniecie co sobie tam kupiłam. Lego. Konkretnie jednego, dużego klocka pełniącego funkcję pudełka. Drugim dniem była wycieczka do centrum. Miałam wtedy jakiegoś pecha. Dostałam do ręki jednodniową travelkę na metro i autobus. Idę sobie do bramki. Wkładam bilet do maszyny. Wyskakuje. Biorę. Bramka się nie otwiera. Idę do następnej. Też nic. Ale w końcu jakoś się udało. Po południu chciałyśmy przejechać gondolkami nad Tamizą. Tam też trzeba było przejść z biletem przez bramkę. Wkładam do maszyny. Nie wychodzi. Stoję jak głupia, maszynę otworzyli, wpuścili mnie. Wracamy do domu. Metro. To samo! Nosz się wkurzyć można. Pomijając. To co zwykle, Big Ben, London Eye. Tym razem też przejażdżka (do głowy przyszło mi słowo "przepłynka") łodzią po Tamizie. Zmordowana jakoś doszłam do domu. Fajnym miejscem była farma niedaleko mieszkania mojej siostry. Szkoda, że padał deszcz, ale i tak było fajnie. Była taka.. wesoła. Dziwne kury, koza, lama, owce, kaczki. Wszystko takie kolorowe i ładne. Resztę pobytu zapełniły zakupy. Kupiłam pełno ubrań, rzeczy do szkoły i do pokoju. Jestem zadowolona :)

W niedzielę urządziły mi małą imprezę urodzinową. Wczoraj, 27 sierpnia skończyłam 16 lat. Torcik był, szampan też. Ogólnie nawet się układa. Idę do nowej szkoły. Już widzę, że będę mieć bardzo fajną klasę. Z tego co jak narazie zauważyłam to są bardzo mili i kontaktowi, więc jestem zadowolona. 

Czuję się teraz jak Alchemiczny jakieś 2 miesiące temu. Serio. 

Właściwie to jest taki post informacyjny. Żeby nie było, że Was zaniedbuję. Jutro (12.08) wyjeżdżam na dwa tygodnie. Jeden z nich spędzę nad morzem, drugi w Londynie, gdzie będę już miała internet i pewnie wtedy się odezwę. Tak myślę.

Tak więc... nie będę się zbędnie rozpisywać. Dziękuję, dobranoc :)

Doszłam do wniosku, że duży wpływ na nasze samopoczucie ma miejsce, w którym jesteśmy i ludzie będący z nami. Lub ich brak. Mimo że i tak nie radzimy sobie z gospodarowaniem czasu. Chyba każdy (polak) wolałby nudzić się na Kanarach niż na działce pod Warszawą (na przykład). No może nie każdy, ale ja na pewno. Nie muszą być to od razu Kanary. Wystarczy mi miejsce w którym będę już za tydzień. Póki co myśli skupiam na sprawach typu: co wziąć, co przygotować, czego nie zapomnieć. Wiem, że tydzień przed jest to jeszcze niekonieczne, ale nie mam czym zająć swojej głowy. Serio, naprawdę strasznie się cieszę, że będę mogła przez dwa tygodnie skupić się na głupotach (jakbym teraz zajmowała się czymś poważnym). Wakacje są fajne, ale na dłuższą metę człowiek zaczyna się męczyć ze samym sobą. Dziś się nie rozpisuję. Mojego zdjęcia też nie będzie. Okienko z Paramore i jakieś coś. Napiszę jeszcze może w weekend co i jak z blogiem przez ten czas. Żeby nie było jak rok temu, gdy wyjechałam na turnus o czym dowiedzieliście się po fakcie. Choć to w sumie wiele nie zmieni. Zauważyliście, że jestem wiecznie niezdecydowana?